ماهی زمین کن (وهر)

توضیحات

زمین کن ماهی پهن و درازی با فلس خشن، پشت خاكستری، زیر شكم سفید و دم رنگین . گوشت این ماهی پرچربی و منحصراً برای قلیه خوب  حاوی سرب و کادیوم  است.

 بدن کشیده و سر به شدت از بالا و پایین فشرده و پهن است .سر دارای برجستگیهای استخوانی صاف ، دهان بزرگ و میانی است. رنگ پشت بدن مایل به قهوه ای یا مایل به خاکستری ،شکم مایل به سفید و باله دمی در نزدیک حاشیه عقبی دارای ۲ تا ۳ نوار سیاه افقی است.این ماهی به گونه های مختلف صید می شود که یکی از روشهای صید همان روش ساده ماهیگیری با قلاب یا به اصطلاح محلی هداک هست که ماهی نامبرده به این روش صید شده. روش دیگر صید با تور ماهیگیری هست. اما روش آخر که به تفصیل در یکی پست به آن پرداخته بودم، صید به روش تش برک هست این ماهی در تابستانها برای خنک شدن به کنار ساحلهای شنی یا ماسه ای می آید و خود را در زیر خاک مدفون کرده به طوری که تنها ردی از آن به جای می ماند، که صیادان با چوب که سه شی نوک تیز بر روی آن نصب کرده اند به کمر ماهی می زنند و آن را صید می کنند کمر این ماهی دارای برجستهگی های نوک تیز هست که به مجرد برخورد ماهی به دست سبب آسیب دیدگی و خونریزی  می شود.  در پاره ای از موارد دستهای حساس نسبت به زهر خفیف این ماهی کرخت می شود.

مکان زندگی : در آبهای خیلی کم عمق ،مصبها ،دهانه رودخانه ها تا عمق ۲۵ متر زیست می کنند .گاهی بسترهای گلی یا شنی را ترجیح می دهند.بعضی از گونه ها در مناطق صخره ای مرجانی و سنگی نیز یافت می شوند.

تغذیه : این ماهی از میگوها و ماهیان ریز و خرچنگها تغذیه می کند. همچنین با داشتن دهان بزرگ قادر است طعمه های بالای سر خود را شکار کند .

پراکنش:سراسر خلیج فارس و دریای عمان

تولید مثل: به روش تخمگذاری تولیدمثل می نمایند.